- sığallamaq
- sıvazlamak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
sığallamaq — f. Əllərini, barmaqlarını bir şeyin üzərində xəfifcə gəzdirərək onu hamar şəklə salmaq, düzəltmək; tumarlamaq. Saqqalını sığallamaq. Saçlarını sığallamaq. Telini sığallamaq. // Masaj eləmək, ovmaq. Əlacı üzülmüş Nərgiz gah oğlunu dilə tutur, gah… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sığallama — «Sığallamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
evdiməx’ — (Cəbrayıl) sağımdan qabaq heyvanın əmcəklərini sığallamaq və ya buzova azacıq əmdirmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
üs — (Salyan) üstün. – Gəl qapışağ, görəg kim kimə üs gələcəg Üs eləməx’ (Oğuz) – oxşamaq, sığallamaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çəkmək — f. 1. Bir şeyi tutub özünə və ya başqa bir tərəfə dartmaq. İpi çəkmək. 2. Özünə tərəf çəkərək açmaq. Yazı stolunun yeşiyini çəkmək. Kamodun gözünü çəkmək. – Sədr stolun siyirməsini çəkib, böyük bir yazılı vərəq çıxartdı. M. İ.. 3. Bir şeyi başqa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daraqlamaq — f. 1. Daraqdan keçirmək, daraqla daramaq, daraqla təmizləmək. Yunu daraqlamaq. // Daraqla düzəltmək. Saçlarını daraqlamaq. Başını daraqlamaq. Əllərini daraqlamaq – bax əl. 2. Silaha patronlu daraq keçirmək. Tüfəngi daraqlamaq. – Azərbaycan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovşarlamaq — f. Sağımdan əvvəl heyvanların, əsasən qaramalın əmcəklərini sığallamaq, ovuşdurmaq, ovşara gətirmək. Bu arvad inəyi adi sağıcılar kimi sağmır, ovşarlayırdı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oxşamaq — 1. f. Bənzəmək. Anasına oxşamaq. Bir birinə oxşamaq. – <Sona:> Baxıram, siz çox yaxşı adama oxşayırsınız. H. N.. 2. f. 1. Nəvaziş etmək, öz sevgisini, riqqətini ifadə etmək; nazlamaq. <Aslanın> belə kövrəldiyini görən Gilə arvad… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sığal — is. <ər. seyqəl> 1. Bir şeyin üzərinə əlini yavaş yavaş gəzdirmək və ya ona xəfif xəfif toxundurmaqla öz sevgisini, nəvazişini göstərmə. Sığal çəkmək məc. – oxşamaq, tumarlamaq, sığallamaq. Meh sığal çəkən zaman aqronomun telinə; Bir ovuc… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şiblet — <alm. Stufelette> Qaytanlı kişi botinkası. <Heybət> bəzən yanı rezinli jığ jığ şiblet də geyərdi, xoşuna gəlməyən adamların kürəyinin arasını «sığallamaq» üçün əlində daima tatarı gəzdirərdi. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti